Pożytki letnie
Robinia akacjowa
łac. Robinia pseudoacacia
Informacje ogólne
Roślina należąca do rodziny bobowatych. Sprowadzona do Europy z Ameryki Północnej w celach ozdobnych w XVII wieku przez francuza Jeana Robina. Od jego nazwiska wzięła się polska nazwa robinia. Miód robini określany jest mianem akacjowego, ponieważ błędnie jest nazywana akcją. Miano to nadano z powodu pokrewieństwa z rosnącymi w Afryce drzewami. Dziś, podobnie jak nawłoć, uważana za roślinę inwazyjną, ponieważ skolonizowała cały kontynent europejski i dalej wykazuje potencjał do poszerzania zajmowanego areału.
Robinia preferuje ciepłe, dobrze nasłonecznione miejsca, gleby piaszczyste oraz gliniasto-piaszczyste. Zaliczana do roślin pionierskich ze względu na zajmowanie stanowisk wymagających i zdecydowanie niekorzystnych dla innych drzew. Jej inwazyjny potencjał podnosi zdolność do symbiozy z bakteriami brodawkowymi pozwalającymi wiązać azot z atmosfery. Robinia nie należy do roślin długowiecznych, rośnie około 150 lat.
Opis rośliny
PIEŃ
zwłaszcza u starszych drzew, charakterystycznie pobrużdżony w formie siatki, najczęściej nisko rozgałęziony, korona charakterystyczna, luźna
LIŚCIE
złożone z 9-15 owalnych listków z wierzchu zielonych od spodu szarych ułożonych na wspólnym pędzie liściowym, przy każdym z wyrasta cierń
KWIATY
białe motylkowe z żółtą plamką na żagielku, tworzą groniaste kwiatostany o długości do 20 cm, wydzielające słodkawy lekko mdły zapach
OWOCE
okrągłe, brązowe nasiona zamknięte w strąki wiszące na gałęziach do następnej wiosny.
Znaczenie dla pszczelarstwa
Robinia kwitnie na przełomie maja i czerwca. Jeśli warunki pogodowe dopiszą – nie ma nocnych przymrozków, gwałtownych deszczy – obficie nektaruje. Kwitnienie jednego kwiatu trwa zwykle 2-4 dni maksymalnie do 10 dni, a nektarowanie jest najobfitsze w temperaturze około 20 stopni. Należy wspomnieć, że niektóre osobniki mają zarośnięte nektarniki i mimo obfitego kwitnienia nie dają nektaru.
Wydajność miodowa wynosi od 56 do 200 kg/ha, wydajność pyłkowa około 15 kg/ha, a pyłek zawiera około 14% białka.
Miód pozyskiwany z robini jest przeźroczysty o lekkim żółto-zielonym odcieniu, należy do miodów wolno krystalizujących, czego przyczyną jest wysoka proporcja fruktozy do glukozy.
W miodze akacjowym stwierdzana jest także wyższa zawartość sacharozy wahającą się między 7-10%. Krupiec jest biały. Miód akacjowy zaliczanych jest do miodów niedoprószonych, co oznacza, że stwierdzenie 30% udziału pyłku robini pozwala zakwalifikować go jako pochodzący z tej rośliny.
BIBLIOGRAFIA
- Marek Pogorzelec Atlas Roślin Miododajnych Wydawnictwo Dragon Bielsko-Biała 2019
- Włodzimierz Seneta, Jakub Dolatowski, Jerzy Zieliński Dendrologia Wydawnictwo Naukowe PWN Wydanie V, Warszawa 2023 r.
- Ilustrowana encyklopedia roślin Polski. Anna i Łukasz Przybyłowiczowie Wydawnictwo PWN