Rzepak stanowi pierwszy pożytek towarowy w sezonie pszczelarskim. Chociaż części pszczelarzy przy sprzyjającej pogodzie udaje się uzyskać zbiór z mniszka i sadów to jednak większość czeka na rozpoczęcie kwitnienia właśnie tego pożytku.

Z botanicznego punktu widzenia rzepak jest krzyżówką kapusty właściwej (Brassica rapa) i kapusty warzywnej (Brassica oleifera). W środowisku naturalnym nie występuje.

Wysiew rzepaku odbywania się późnym latem (odmian ozimych) lub wiosną (odmian jarych). Kwitnienie odpowiednio rozpoczyna się na przełomie kwietnia i maja lub w czerwcu.

Dzięki pracy botaników udało się wyhodować odmiany tak zwane dwuzerowe zawierające poniżej 2 % kwasu erukowego i nie więcej niż 30 uM/g glukozynolanów w suchej masie. Dzięki temu możliwe stało się użytkowanie oleju rzepakowego w przemyśle spożywczym, a w konsekwencji znacząco podniósł się obszar zasiewów, pozwalając uzyskiwać miód rzepakowy w skali towarowej.

Obecnie uprawa rzepaku poszła jeszcze dalej. Dla podniesienia plonowania zastosowano odmiany mieszańcowe wśród których obecne jest do 70 % roślin męskosterylnych z znacznie obniżonym nektarowaniem. W skutek tych zmian spadła atrakcyjność dla pszczół. Z tego powodu wśród pszczelarzy można usłyszeć, że rzepak kwitnie ale nie ma na nim pszczół lub brak jest istotnych przybytków nektaru.